Toepassing van stromingsleer in het wegverkeer

Stromingsleer is een exact vak. Het leert hoe stromingen zich onder bepaalde omstandigheden gedragen. De leer geeft simpelweg inzicht in het waarom van "Zo dun als water en zo traag als stroop". Zonder kennis van stromingsleer zouden we nog in het Stenen Tijdwerk leven.

Stromingsleer is zelfs bruikbaar en nuttig om het hoe en waarom van verkeersstromen te beschrijven. Deze leiden namelijk geen eigen leven maar voldoen aan wetmatigheden.  Je kunt er mee bepalen wat het effect is van het aantal op- en afritten, onder welke omstandigheden files ontstaan, de invloed van de maximum snelheid op de gemiddelde snelheid, de invloed op de doorstroming van weggebruikers met verschillende snelheden op de zelfde weg  en zelfs het gegeven dat jakkeraars in hun eigen voet schieten omdat zij de wegcapaciteit alleen maar verkleinen. Kenmerkend van de effecten is dat de capaciteit van de weg gebaat is bij een gelijkmatige stroming met weinig verstoringen. Colonne rijden met een snelheid brengt het snelst van A naar B. De snelheid van de colonne wordt hierbij bepaald door de langzaamste weggebruiker. Dit klinkt saai het geeft niet alleen tijdwinst en geldbesparing maar ook minder ongevallen en uitstoot.

Vreemd genoeg maken wegbeheerders naar het blijkt geen gebruik van deze wetenschap. Wie zou het anders in zijn of haar hoofd halen om steeds maar wisselende maximum snelheden te hanteren. Wie zou zo dom zijn om vrachtverkeer met 100 km/h te combineren met autoverkeer van 130 km/h. Wie zo de mogelijkheid geven om meer op- of afrit vast te knopen aan de weg. Wie zou de mislukte Max Verstappen's  de kans willen geven om om de 100 m weer vol in de remmen te gaan en filevorming te stimuleren. Wie zou toelaten dat vrachtwagen het verkeer bij inhalen praktisch stop leggen en zo files veroorzaken.

Die wie is Ministerie van Infrastructuur en Milieu en de hieronder vallende kerstboom van organisaties. Dat de minister van dit alles geen kaas heeft gegeten is niet te verwijten. De taak van de minister is het besturen of beter gezegd in toom houden van ambtenaren en het vlijtig knippen van linten dan wel het fungeren als pispaal. De ambtenaren hebben in principe lak aan die na elke verkiezing passerende nieuwe tijdelijke krachten. Zij besturen echt het land. Het onbenul van het nut van stromingsleer bij het ontwerp en de inrichting van wegen hangt dus in de top van de kerstboom.

De ambtelijke top zou dus wel verstand van zaken moeten hebben. Hieraan mag echter getwijfeld worden. De top wordt immers gevormd uit het politieke circuit en niet op basis van kennis. Dat de chaos op de weg het Ministerie van Financiƫn meer inkomsten uit de brandstofaccijnzen oplevert, breng ik maar niet in het geding.